Vertegenwoordiging bij het verrichten van rechtshandelingen

Vertegenwoordiging is het optreden in of buiten rechte bij rechtshandelingen in naam van een ander. Bij optreden in naam van de achterman spreekt men van directe vertegenwoordiging (ook wel: onmiddellijke vertegenwoordiging).

Gevolgen van directe vertegenwoordiging: achterman en derde worden direct aan elkaar gebonden; de vertegenwoordiger ‘valt er tussenuit’.

Wettelijke regeling voor vertegenwoordiging:

de wet geeft geen centrale regeling voor vertegenwoordiging.

Wél is geregeld de figuur van de volmacht (art. 3:60 e.v. BW).

Art. 3:60 BW:

1. Volmacht is de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten.

2. Waar in deze titel van rechtshandeling wordt gesproken, is daaronder het in ontvangst nemen van een verklaring begrepen.

Vertegenwoordiging is nergens in de wet centraal geregeld. Het kan uit de volgende bronnen voortkomen:

• vertegenwoordiging van handelingsonbekwamen
• vertegenwoordiging van een principaal, bijv. op grond van een lastgevingsovereenkomst of arbeidsovereenkomst
• vertegenwoordiging van rechtspersonen
• vertegenwoordiging krachtens volmacht

Daarnaast nog onder meer:

• vertegenwoordiging op grond van zaakwaarnemerschap (art. 6:198 BW)
• gevallen van vertegenwoordiging in het erfrecht