Aansprakelijkheid voor ondergeschikten

Risicoaansprakelijkheid ex art. 6:170 BW, rustend op werkgevers voor fouten van ondergeschikten. Dubbele aansprakelijkheid derhalve (zowel de werkgever als de ondergeschikte zijn aansprakelijk).

“Werkgevers“: een arbeidsovereenkomst is niet vereist. Voldoende is zeggenschap over de gedraging waarin de fout is gelegen (bijv.: fout van een uitzendkracht, aansprakelijkheid van de inlener).

Vereist is een verband tussen de opgedragen taak en de fout:

1. de kans op de fout is verhoogd door de opdragen taak;
2. er bestond zeggenschap over de gedraging waarin de fout is gelegen.

Bij ondergeschikten in dienst van een natuurlijk persoon en niet werkzaam voor diens beroep of bedrijf, moet het gaan om fouten gemaakt bij de vervulling van de opgedragen taak.

Het (interne) regres tussen principaal en ondergeschikte is aan beperkingen gebonden (lid 3 van art. 6:170 BW).

Art. 6:170 BW:

1. Voor schade, aan een derde toegebracht door een fout van een ondergeschikte, is degene in wiens dienst de ondergeschikte zijn taak vervult aansprakelijk, indien de kans op de fout door de opdracht tot het verrichten van deze taak is vergroot en degene in wiens dienst hij stond, uit hoofde van hun desbetreffende rechtsbetrekking zeggenschap had over de gedragingen waarin de fout was gelegen.

2. Stond de ondergeschikte in dienst van een natuurlijke persoon en was hij niet werkzaam voor een beroep of bedrijf van deze persoon, dan is deze slechts aansprakelijk, indien de ondergeschikte bij het begaan van de fout handelde ter vervulling van de hem opgedragen taak.

3. Zijn de ondergeschikte en degene in wiens dienst hij stond, beiden voor de schade aansprakelijk, dan behoeft de ondergeschikte in hun onderlinge verhouding niet in de schadevergoeding bij te dragen, tenzij de schade een gevolg is van zijn opzet of bewuste roekeloosheid. Uit de omstandigheden van het geval, mede gelet op de aard van hun verhouding, kan anders voortvloeien dan in de vorige zin is bepaald.