Scriptie schrijven: hoe begin je?
Het schrijven van een scriptie bestaat uit een aantal onderdelen en fasen die vaak ook in je scriptie zelf zijn terug te herkennen. Ieder scriptie begint met een reden. Waarom schrijf je over het onderwerp waar over je schrijft?
Om daar te komen heb je eerst een onderwerp nodig. Na het bepalen van het onderwerp ga je aan de slag met het maken van een goede vraagstelling. De vraagstelling splits je op in deelvragen en de deelvragen werk je uit in verschillende hoofdstukken. Hoeveel hoofdstukken je nodig hebt hangt daarom samen met het aantal deelvragen dat je hebt.
Het draait om de structuur
Wij krijgen vaak de vraag wat een scriptie tot een goede scriptie maakt. Daar is lastig een eenvoudig antwoord op te geven. Een goede scriptie kenmerkt zich door een heldere structuur. Dat betekent dat het een duidelijke inleiding heeft met een vraag en deelvragen. De deelvraag of vragen per hoofdstuk worden uitgewerkt, en de conclusie geeft vervolgens een antwoord op de vraag.
Alle scripties die in aanmerking komen voor een scriptieprijs hebben allemaal vooral een heldere structuur. Het onderwerp zelf is daarbij minder relevant. Ook omdat de beoordelaars zelf vaak uit verschillende disciplines komen.
Een goede structuur brengt de lezer eenvoudig van de aanleiding (waarom dit onderwerp en deze vraagstelling) naar de conclusie (antwoord op de gekozen vraagstelling). Hoe beter je dit voor elkaar krijgt, hoe hoger het gewaardeerd wordt. De beste scripties helpen de lezer om een complex onderwerp eenvoudig te begrijpen.
Dit zijn voorbeelden van scripties met een goede structuur.
I. Karimi, Het verlies van arbeidsvermogen van jonge kinderen in het personenschaderecht: de schaduwzijde van de vergelijking mét en zónder ongeval
I. Lakwijk, Systematische interpretatie in het intellectueel eigendomsrecht. Een verkenning van de eigenschappen van systematische interpretatie en de toepasbaarheid ervan in het intellectueel eigendomsrecht.
Wanneer je ze vergelijkt, zie je eenzelfde structuur. Beide schrijvers delen het anders in en gebruiken er soms andere woorden voor, maar de structuur is in de kern hetzelfde:
- Inleiding
- Nadere uitleg van elementen uit de vraagstelling (bestaand inzicht)
- Uitleg in nader perspectief geplaatst (rechtsvergelijking of praktijk) (ander inzicht)
- Eerste uitleg en onderzoek met elkaar in verband gebracht (nieuw inzicht)
- Samenvatting en conclusie
Een ervaren scriptiedocent zal aan de hand van je inleiding en je conclusie al een goede inschatting van je cijfers kunnen geven. De tussenliggende hoofdstukken vloeien namelijk voort uit je inleiding en werken toe naar de conclusie. Dus als jij de inleiding en je conclusie goed op een rij hebt, dan kan het bijna niet anders dat de tussenliggende hoofdstukken ook kloppen.
Veel studenten besteden (te) weinig tijd aan hun inleiding waardoor ze later in de problemen komen. Neem tijd voor je inleiding. Als die goed is dan volgt de rest makkelijker.
Mocht je interesse hebben in een scriptieprijs, dan heeft de UvA er een aantal op een rij gezet. Soms hebben opleidingen zelf ook een scriptieprijs waar je automatisch aan meedoet wanneer je cijfer bijvoorbeeld hoger is dan een 8. Je oriënteren op scriptieprijzen kan bijvoorbeeld een manier zijn om een onderwerp te bepalen. Of je er aan mee doet is aan jou. Je kan je namelijk de vraag stellen wat je er nu helemaal aan hebt.
