HR 24 oktober 1980, NJ 1981, 265
ECLI:NL:PHR:1980:AC7018
Voor eigendomsoverdracht van een vordering is nodig dat de over te dragen vordering reeds ten tijde van de cessie naar haar inhoud voldoende bepaalbaar is door de akte van cessie. Dat brengt voorde overdracht van vorderingen die op het moment van de cessie nog moesten ontstaan, mee dat zij hun onmiddellijke grondslag moeten hebben in een rechtsverhouding die op dat moment reeds bestond.
Samenvatting noot van W.M. Kleijn in de NJ:
De Hoge Raad besliste in zijn arrest van 29 december 1933, NJ 1934, 343:
- een eigendomsoverdracht van een vordering is rechtens slechts mogelijk, als de vordering ten tijde van de akte van cessie reeds bestaat;
- de vordering kan geacht te worden bestaan, als zij haar onmiddellijke grondslag vindt in een reeds ten tijde van de cessie aanwezige rechtsverhouding.
Nu lezen wij in de onderhavige uitspraak van de Hoge Raad:
- voor eigendomsoverdracht van een vordering is nodig, dat deze reeds ten tijde van de cessie ook naar haar inhoud in voldoende mate door de akte van cessie bepaald wordt;
- het criterium onder a brengt voor overdracht van vorderingen die op het moment van de cessie nog moeten ontstaan, mee dat zij hun onmiddellijke grondslag moeten hebben in een op dat moment reeds bestaande rechtsverhouding.
Bij vergelijking van beide uitspraken blijkt, dat de consequenties (in beide gevallen onder b) gelijk gebleven zijn, maar dat de ratio achter deze consequenties (in beide gevallen onder a) is gewijzigd. In 1933 moest de vordering ten tijde van de cessie bestaan, en het onder b gestelde kwam neer op een juridische fictie omtrent dat bestaan. In 1980 moest de vordering inhoudelijk voldoende door de akte van cessie bepaalbaar zijn, en het onder b bepaalde is een uitwerking van die bepaalbaarheid.
De Hoge Raad is bij de consequentie van 1933 gebleven: de gecedeerde vordering moet haar onmiddellijke grondslag hebben in een bestaande rechtsverhouding, al heeft hij de basis ervan gewijzigd.
